Stel je voor: een directeur met een superkracht voor het stellen van doelen. Iemand die de lat hoog legt en ervoor zorgt dat iedereen in zijn team daar met een polsstok overheen springt. Klinkt als een droom, toch? Maar wat als diezelfde superheld het moeilijk vindt een brug te bouwen tussen hem en zijn personeel?

De ‘vriendenclub’, waar alles gezellig is, grapjes nooit ophouden en problemen onder de oppervlakte borrelen als een zachtjes pruttelende stoofpot. Klinkt bekend? Dan ben je waarschijnlijk lid van zo'n team waar de mantel der liefde niet alleen dik is, maar ook een beetje een doofpot wordt en waar ieder geintje daadwerkelijk een seintje is

Stel je voor: twee afdelingen binnen één organisatie. De ene afdeling is business development, de ridders van de nieuwe klantenjacht. De andere afdeling is client support, de beschermengelen van bestaande klanten. Twee teams, elk met hun eigen missies, maar met één gemeenschappelijk doel: het bedrijf naar grotere hoogten stuwen. Toch was er een probleem: ze wisten niet half hoe ze elkaars kennis konden benutten!

Stel je voor: je werkt samen met een partner aan een project. Alles lijkt op rolletjes te lopen, tot op een dag de samenwerking plotseling wordt opgezegd. Geen uitleg, geen waarschuwing. Wat doe je? Pak je het taakgericht of kies je voor een mensgericht aanpak door te reflecteren op wat er gebeurd is.

Een bedrijf vol energie, ambitieuze plannen en een team dat bruist van enthousiasme om de wereld te veroveren. Klinkt als het perfecte recept voor succes, toch? Maar schijn bedriegt, ergens onderweg raakt iedereen verstrikt in hun eigen kleine plannen waardoor de droom dooft als een nachtkaars.

Werken met mensen levert soms weerstand op. Op een verandering of op een probleem. Mensen hebben van nature vaak een weerstand op verandering. Meestal ingegeven vanuit een eerdere ervaring. Maar ja, je wilt door. Dan is het lastig om het constructieve van weerstand in te zien. Maar in veel gevallen is weerstand een vorm van betrokkenheid!